بشر براي برقراري ارتباط از زمان انسان‌هاي اوليه به دنبال راه حل بوده، داشتن زبان مشترک براي رساندن منظور از کوچکترين اتفاق‌ها حس تنهايي را از آنان مي‌گرفت. انسان براي زندگي جمعي خلق شده است و براي ارائه و بروز احساس و عواطف خود، درخواست‌ها نياز به همکلام شدن دارد. اما در دنياي موسيقي به زبان گفتگوي روزانه نمي‌توان رجوع کرد. براي ايجاد زبان مشترک بين موسيقيدان‌ها، نت نويسي پديد آمد. نت، الفباي موسيقي است که با هر نشانه آن متوجه يک مفهوم مي‌شويم. براي آموزش نت خواني و نت نويسي بايد به دنبال بهترين آموزشگاه موسيقي در تهران باشيد.
الفباي موسيقي يک دستور خط بين‌المللي است. اين يعني زبان مشترک موسيقي در کل دنيا! پس تفاوتي ندارد که يک موسيقيدان ايراني ملودي را نوشته باشد يا ژاپني، هر فردي که با اين الفبا آشنايي داشته باشد مي‌تواند آن موسيقي را از روي نت بنوازد.
براي نواختن يک ساز و درک آن، شرط اوليه آموزش نت خواني است. نت نويسي توسط افراد باتجربه در زمينه موسيقي که ساليان سال درگير اين الفبا هستند انجام مي‌شود. در گذشته آموزش سازها، به صورت تئوري و عملي به هنرجو گفته مي‌شد، اما عملا مرجعي براي آموزش آن وجود نداشت. در واقع استاد موسيقي هر آن چه که از استاد خود آموخته بود را به هنرجو آموزش مي‌داد و آنان را به تکرار و تمرين تشويق مي‌کرد. اين محدوديت آموزشي کار را براي هنرجو سخت مي‌کرد. بنابراين لازم بود شخص حتما هوش و استعداد يادگيري موسيقي را داشته باشد. همچنين به خاطر سپردن قطعات و نت‌ها خود مسئله مهمي بود. اگر علاقه خود در اين حرفه را حفظ مي‌کرد قطعا يکي از نوازندگان مشهور مي‌شد.
اين نت‌ها بين خطوط موازي کشيده مي‌شوند و هر شکل آن يک مفهوم را مي‌رساند. نت نويسي براي هر ساز قواعد خاصي دارد. براي مثال اين تغيير در تعداد خطوط راهنماي دفترچه مخصوص نت نويسي قابل مشاهده است.
نت نويسي در ايران و جهان
حتما مي‌دانيد که الفباي موسيقي از 7 نت (دو، رِ، مي، فا، سُل، لا، سي) تشکيل شده است. اما جالب است بدانيد در ابتدا نت‌ها 6 عدد بودند. نت سي به اين الفبا پس از مدتي اضافه شد. همچنين به جاي نت دو، نت اوت وجود داشت اما به دليل دشواري در نت خواني، جايش را به نت دو داد. اين 7 نت که امروزه در جهان با آن به نوشتن ملودي‌هاي بي‌نظير دست پيدا مي‌کنند شامل صداهاي زير و بم است که با قواعدي کنار هم نوشته مي‌شوند و يک راهنماي نواختن موسيقي را ايجاد مي‌کنند.
حتما برايتان جالب است که بدانيد اولين تمدني که به نت نويسي پرداخت يونان باستان بود. آنان هر ساله المپياد موسيقي برگزار مي‌کردند و در اين مراسم سازهاي ني و چنگ مي‌نواختند. در اين مراسم يک ملودي نواخته مي‌شد، اما امروزه شنيدن آن ملودي براي ما چندان جذابيتي نخواهد داشت.
علاقه به موسيقي در ايرانيان از زمان پيش از اسلام نيز ديده شده، با اين وجود تلاش براي حفظ موسيقي به سبک سنت در هر کشور باعث شد تا افرادي که علاقمند در اين حوزه بودند به کمک نت نويسي به خلق موسيقي‌هاي مورد پسند عموم مردمان کشورشان دست بزنند. به همين خاطر لازم بود روي زمينه آموزش نت خواني پيش از نت نويسي بيشتر تمرکز کنند.
ورود دنياي نت نويسي توسط چند فرانسوي به کشور ما انجام شد. در راس اين افراد شخصي به نام آلفرد ژان باتيست لومر بود که بدون آگاهي از زبان فارسي شروع به تعليم نت نويسي به شاگردانش کرد. او پس از مدتي اقدام به تاسيس دبيرستان موسيقي کرد. شاگرداني که به مدت 6 سال پياپي در کنار آلفرد ژان باتيست لومر آموزش ديده بودند توانايي زيادي در حوزه موسيقي و تبحر خاصي در نواختن سازها پيدا کرده بودند.
سپس در سال 1302 استاد علي نقي وزيري براي اولين بار به طور رسمي مدرسه موسيقي را تاسيس کرد. نت خواني و نت نويسي 3 ساز تار، پيانو و ويولن را آموزش مي‌داد.
با درج نظرات خود آموزشگاه موسيقي راه صبا را در ارائه مطالب آموزش موسيقي ياري فرماييد.
درباره این سایت